ما و شاملو

واقعا فکر می کردم که باید چیزی بنویسم و بگم

که سکوت سرشار از ناگفته های شاملو به اینجا رسید،

بسیار وقتها با یکدیگر از غم و شادی خویش سخن ساز می کنیم

اما در همه چیزی رازی نیست، گاه به سخن گفتن از زخمها نیازی نیست

سکوت ملالها از راز ما سخن تواند گفت

انقد قانع کننده و دقیقا همون موقع که داشتم فکر نوشتن رو می کردم بیانش کرد که یه جورایی گفت خفه شو

و در ضمن ادامه شعر یک درام کامل می شه که ترجیح دادم نیارمش